Continu onder hoge druk presteren.
Strakke deadlines.
Een mega hoge meetlat waar je iedere dag aan moet voldoen.

Hoe ga je daar als leider mee om?

De vraag werd dit weekend actueel door het Volkskrant-artikel over Matthijs van Nieuwkerk.

Om onder die druk zo veel mogelijk invloed te hebben op de resultaten en de mensen om hem heen, verloor hij zichzelf regelmatig in woede aanvallen, weten we nu allemaal.

Zijn coping-mechanisme is dus: schreeuwen, tieren en onvoorspelbaar gedrag.

Natuurlijk is het een vorm van onmacht.
Met alle gevolgen van dien voor de mensen die het betrof.

Ik denk dat veel leidinggevenden de onmacht op een bepaalde manier herkennen.
Al is het maar dat je soms zou wíllen tieren, ook al laat je dat van buiten niet zien.

Vrijwel iedereen heeft bepaald ineffectief gedrag als de druk te hoog oploopt.
Niet altijd handig, wel een vorm van overlevingsgedrag waarmee je probeert invloed te hebben op de stressvolle situatie en de resultaten.

Het bestaat in allerlei vormen en maten.
Bijvoorbeeld: pleasen of juist rebelleren, conflicten aangaan of juist vermijden, alles over de schutting gooien of juist overmatig controleren, te veel inleven of juist afstandelijk zijn.

Al deze vormen van gedrag, in welke vorm of in welke mate dan ook, beschermen je op een bepaalde manier tegen de stress.
En dat gedrag heb je vaak al in je kinderjaren ontwikkeld.

Het kan je nu behoorlijk in de weg zitten, omdat je merkt dat je strategie je niet meer helpt maar juist tegenwerkt.

Als je merkt dat mensen zich tegen je gaan keren, verstarren, geen weerwoord meer durven geven, gaat er uiteraard iets behoorlijk mis.
Dan is het de hoogste tijd om in de spiegel te kijken.

Ik heb zelf jaren in high performance organisaties gewerkt waarin we onder hoge druk moesten presteren.

Mijn valkuil als leidinggevende onder grote druk was dat ik vanuit daadkracht de dingen zelf op ging pakken, om zo de resultaten alsnog goed en snel te realiseren.
Ik wilde daarin niet falen.

Natuurlijk was dat niet effectief en gingen mijn medewerkers daar niet beter van presteren.

Ik leerde om in dergelijke stressvolle situaties afstand te nemen, ik ging letterlijk een kop koffie halen en een rondje lopen om mijn emoties te laten zakken.
Zodat ik daarna vanuit rust en overzicht met mijn medewerkers samen kon bekijken wat ze nodig hadden om de resultaten onder die druk te leveren.

Het goede nieuws is dus dat het veranderen van dat ineffectieve overlevingsgedrag goed mogelijk is.

Het slechte nieuws is dat het veranderen van dat gedrag geen quick fix is en niet altijd makkelijk is.

Bijvoorbeeld omdat je er nog (onbewust) voordeel bij hebt zoals aanzien, geld, succes, of omdat je denkt dat je er nadeel van ondervindt als je het gedrag verandert.

Als je hier iets mee wilt, dan is de eerste stap dat je weet wat jij doet bij grote druk.
Als je dat weet en ziet wanneer het gebeurt, kan je jezelf daarop gaan managen en steeds weer kiezen voor ander gedrag.

Het vraagt dus inzicht en oefening zodat je je invloed als leider vergroot. 

Wat doe jij onder grote druk?